Geçtiğimiz günlerde Konya’da Şeb-i Arus törenleri gerçekleştirildi. 17 Aralık, Mevlana Celaleddin-i Rumi’nin öldüğü gecedir. Bu geceyi Rabb’ine, sevgiliye kavuşma gecesi “düğün gecesi” olarak adlandırılır. İşte bu gün için düzenlenen törenlere Şeb-i Arus denilmektedir.
Aşkla konuşan, sabırla pişiren dost meclisine…
“Kâinat yekvücut, tek varlıktır. Her şeye herkese görünmez iplerle bağlıdır. Sakın kimsenin ahını alma; bir başkasının, hele hele senden zayıf olanın canını yakma. Unutma ki dünyanın öte ucunda tek bir insanın kederi, tüm insanlığı mutsuz edebilir. Ve bir kişinin saadeti, herkesin yüzünü güldürebilir.”
Biz bu dünyada, kendi hayatlarımızı, kendi ütopyalarımızı kurup yaşıyoruz. Hayatlarımızın bu inişli çıkışlı hali bana hep, Mesnevi felsefesinin hatırlatıyor. Aksi halde nasıl yaşanır ki, aşkın, hoşgörünün, empatinin kaybolmaya yüz tuttuğu bu dünyada değil mi?
“görünür her şeyde hâzir”
Hazir kelimesi, her yerde bulunan ve gören anlamında (hâzır ü nazir) Allah’ı çağrıştıran bir anlamdan bahsetmekte.
Bu geçici dünyada hepimizin bir görevi olduğu aşikardır. Ben de bu kutsal törenlerde, Semada üçüncü selam esnasında söylenen dileği bilmeyenlere iletmek istedim.
“Allah, tam esenlik versin size ey sevgi ve aşk yollarında yürüyenler, can gözlerinden perdeyi kaldırsın da, devrin ve gerçek merkezin sırlarını görün.”
KADIN GÖZÜYLE 