Feminizm Herkes İçindir…

Feminizm, ezme ve ezilme ilişkisi olan ataerkil düzene karşı mücadele eder. Dolayısıyla da bu düzene dahil olan her şeye karşıdır. Feminist olmanın yalnız yaşamak, erkeklerden nefret etmek gibi koşulları yoktur. Çünkü feminizm, yalnızca bir adalet arayışıdır.

Feminizm, kadınların erkeklere göre toplumsal hayatta dezavantajlı, eşitsiz ve ikincil bir konumda olduğu, ezildiği ve sömürüldüğü noktasından hareket edilerek ortaya çıkmış bir ideolojidir. Cinsiyetler arasında bir hiyerarşinin var olduğunu söyler. Feminist ideolojiye göre yeryüzünde var olan tüm iktidar sistemlerinin önceliği kadınları erkeklerden daha alt seviyede tutmaktır. Bu hem siyasal alanda hem sosyal alanda bir üstünlük kurmak anlamındadır. Zaman içinde kadınlar ekonomik bakımdan erkeklere kıyasla ilerleyememiş, ev işleriyle ilgilendiklerinden ev dışı hayata dahil olamamış, cinsel anlamda nesneleştirilerek fiziksel açıdan taciz edilmiş, söz söyleyebilme, oy kullanabilme haklarından mahrum bırakılmıştır. Aydınlanma Çağıyla beraber aklın gücünün ortaya çıkması ve skolastik düşüncenin zayıflaması; kadınların da hayatlarını, iktidar sistemlerindeki yerlerini, toplumsal hayattaki rollerini sorgulamalarını sağlamıştır. Öncelikli olarak ikincileştirilmesine son vermek adına erkeklerle eşit olarak “insan” sayılmalarını arzu etmişlerdir. Bu anlamda feminist ideoloji “kadın erkek eşitliği” üzerine kurulmaya başlanmıştır.

Charles Fourier (1772–1837), sosyal olarak gelişmenin tek yolunun, kadınlara daha fazla özgürlük verilmesi olduğunu savunmuştur.

Feminizm Batılılar tarafından tanımlanmış bir ideolojidir ve feminizmin gelişimi ülkeler arasında farklılık göstermiştir. Örneğin İngiltere’de feminist ideolojinin gelişimi A.B.D.’deki gelişimle eş zamanlı değildir. Yine Fransa’da, İhtilâl’den önceki dönemde feminizm üzerine farklı söylemler geliştirilmişken, İhtilâl’den sonra farklı söylemler geliştirmiştir. Ancak hepsi Aydınlanma Çağı diye tabir edilen dönemde gerçekleşmiştir. Buradan hareketle feminist düşünce yapısı bir tekdüzelik göstermemiş, gerek zamanın ilerlemesiyle gerekse coğrafyaların çeşitliliğinden ötürü farklı düşünceler ortaya çıkmıştır. Ama nihayetinde kadınların ezilmesini engellemek ve onları da toplumsal olan, sosyal olan her alana çekerek bir ikincileştirilmesine ortadan kaldırmak amaçlanmıştır. Aydınlanma Çağın’ın önemli düşünürleri olan Lady Marry Montagu ve Marquis de Condorcet, kadınların eğitim hakkını savunarak feminizm düşüncesinin temellerini atmışlardır.

Feminizm akımı, eşit bir dünyayı savunur. İlk ortaya çıktığı yıllardan itibaren de kölelik, eşit vatandaşlık hakları gibi konuların tamamında feministler bulunmuştur. Ayrıca sınıf mücadelesi, ırkçılığa karşı mücadele gibi önemli “insan hakları” konularının da gelişmesine katkı sağlamışlardır.